Համաձայն «Հեղինակային իրավունքի եւ հարակից իրավունքների մասին» օրենքի՝ լրատվական նյութերից քաղվածքների վերարտադրումը չպետք է բացահայտի լրատվական նյութի էական մասը: Կայքում լրատվական նյութերից քաղվածքներ վերարտադրելիս քաղվածքի վերնագրում լրատվական միջոցի անվանման նշումը պարտադիր է, նաեւ պարտադիր է կայքի ակտիվ հղումի տեղադրումը:
Սոցիալական ցանցերի ադրբեջանական տիրույթում տարածվող տեսանյութերն ավելորդ անգամ հաստատում են այդ երկրում իշխող հայատյացության պետական քաղաքականության գերակայության մասին: Պաշտոնական Բաքվի կողմից այն հետեւողականորեն վարվում էր 30 տարիների ընթացքում, որը չդադարեց նաեւ 44-օրյա պատերազմից հետո: Ինչպես այդ, այնպես էլ սեպտեմբերի 13-14-ի ռազմական բախումից հետո համացանցում տարածված պատերազմական հանցագործությունների տեսագրությունները փաստում են, որ երկար ճանապարհ պետք է անցնել, որպեսզի ադրբեջանական հասարակությունը պատրաստ լինի խաղաղ գոյակցելու հարեւանների հետ:
Մյուս կողմից՝ նման տեսագրությունների տարածումը խոսում է ադրբեջանական պետական քարոզչության հետեւանքով այդ երկրի հասարակության մեջ ձեւավորված բարդույթի մասին: Երեք տասնամյակ այդ հասարակության մեջ ներարկվել են պարտվածի բարդույթը եւ հայի թշնամական կերպարը, ինչը դրսեւորվում է սոցիալական ցանցերում նման տեսագրությունների տարածմամբ եւ դրանց տակ գրվող մեկնաբանություններով: Այն նաեւ մեծ վերապահումներ է նախանշում տարածաշրջանում խաղաղություն հաստատելու վերաբերյալ Ադրբեջանի իշխանությունների հայտարարությունների մասով: Եթե այդ երկիրն իրոք ցանկանում է խաղաղություն, համակեցություն եւ տարածաշրջանի տրանսպորտային հաղորդակցության ուղիների բացում, ապա առաջին հերթին դրան պետք է պատրաստի իր հասարակությանը:
Պարզվում է, որ այս իրականությունը լավ է գիտակցում պաշտոնական Բաքուն, եւ, ինչպես վերջին հարցազրույցի ժամանակ բանակցային գործընթացից մանրամասներ հրապարակեց Նիկոլ Փաշինյանը, ադրբեջանական կողմը չի պատկերացնում պատերազմներից հետո տարանցիկ ճանապարհներին եւ անցակետերում ադրբեջանական մեքենաների զննումը ՀՀ համապատասխան ծառայությունների աշխատակիցների կողմից: Բնական է, որ նման պատերազմական բազմաթիվ հանցագործություններից հետո ադրբեջանական կողմը պետք է մտահոգված լինի հնարավոր պատասխաններից:
Այսօր առաջնային է միջազգային հանրությանն այն իրողությունը հասցնելը, որ ադրբեջանական զինուժը տեսագրություն է տարածում, թե իբր օգնում են վիրավոր հայ զինվորին, բայց դրանից մի քանի օր անց հայկական կողմին են հանձնում ուսից վիրավորված նույն այդ զինծառայողի դին, նկարում են գերեվարվածներին, այնուհետեւ համացանցում հրապարակվում են նրանց գնդակահարելու կադրեր: Հանցագործությունների մասին աշխարհին իրազեկելը կարեւոր է ոչ միայն միջազգային հանրության ճնշումների առումով, այլեւ 21-րդ դարում Ադրբեջանի կողմից բարբարոսական բարքերը ծաղկեցնելու քայլերն ի ցույց դնելու համար:
Արմեն ՎԱՐԴԱՆՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հայաստանի Հանրապետություն» օրաթերթի այսօրվա համարում:
