«Θα επανερχόμαστε στο ζήτημα αναμένοντας τις κυβερνητικές αντιδράσεις», σημειώνουν στον «Π» από το επιτελείο του υποψηφίου
Η κίνηση του υποψήφιου για την Προεδρία της Δημοκρατίας Ανδρέα Μαυρογιάννη να επαναφέρει στη δημόσια σφαίρα ζητήματα που έχουν σχέση με τη διαφθορά, όχι σε επίπεδο φιλολογικών συζητήσεων, αλλά συγκεκριμένων καταγγελιών μέσα από σαφή γεγονότα, τα οποία καταγράφονται στο τελευταίο βιβλίο «Κράτος Μαφία» του δημοσιογράφου Μακάριου Δρουσιώτη, ποσώς ήταν τυχαία, ούτε είχε χαρακτηριστικά λαϊκισμού. Όπως σημείωνε στον «Π» εκπρόσωπος του επιτελείου του υποψηφίου, ήταν μια κίνηση η οποία αντικατοπτρίζει τις σκέψεις-θέσεις και αρχές του κύριου Μαυρογιάννη, σε ένα κρίσιμο ζήτημα το οποίο οι δύο κύριοι ανθυποψήφιοί του δεν επιθυμούν να αγγίξουν ή αν το κάνουν, αυτό γίνεται με όρους γενικής διαπίστωσης και ευχολογίων, σε ακαθόριστο μάλιστα χρονικό ορίζοντα. Ήταν ακόμη μια κίνηση η οποία σηματοδοτεί, ίσως για πρώτη φορά, την κατάθεση στην προεκλογική ατζέντα ενός θέματος, το οποίο δεν ήρθε με πρωτοβουλία της κυβέρνησης αλλά της αντιπολίτευσης.
Αυτοβούλως
Η προεκλογική περίοδος χαρακτηρίζεται από την ιδιοτυπία ότι βρίσκεται σε παράλληλη διαδικασία με τις αρχιεπισκοπικές εκλογές, η οποία εμφανίστηκε ως εμβόλιμη της κύριας μάχης για την ανάδειξη του Προέδρου της Δημοκρατίας. Οι υποψήφιοι για την Προεδρία επιχειρούν, αυτή τη δεδομένη στιγμή, να παραμείνουν παίκτες επικαιρότητας ώστε να φέρουν τις συζητήσεις στο δικό τους γήπεδο ή σε ένα πλαίσιο το οποίο να δυσκολεύει τους αντιπάλους τους.
Η επιστολή Ανδρέα Μαυρογιάννη προς την Αρχή Κατά της Διαφθοράς ήταν, όπως υποστηρίζεται, «μια πρωτοβουλία και μόνο του ίδιου του υποψήφιου και αυτό αναδεικνύει την ανεξάρτητή του δράση και σε ζητήματα τα οποία αφορούν ένα τεράστιο κεφάλαιο της σημερινής κυπριακής πραγματικότητας, το οποίο είναι άκρως επιδραστικό για το παρόν και το μέλλον του κράτους».
Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης επιχειρεί να επικοινωνήσει με ένα ακροατήριο το οποίο βρίσκεται, σχηματικά πάντα, στον κεντρώο χώρο. Οι τελευταίες μετρήσεις της κοινής γνώμης οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο υποψήφιος σταδιακά φαίνεται να προσελκύει πέραν του ΑΚΕΛ ψηφοφόρους. Στο πλαίσιο εν μέσω ενός πολύ σκληρού προεκλογικού αγώνα, ο Μαυρογιάννης θεωρεί σημείο αναφοράς να θέτει στο τραπέζι δύσκολα ζητήματα τα οποία έχουν να κάνουν με τη διακυβέρνηση Αναστασιάδη, την τελευταία δεκαετία κυρίως, σε συνάρτηση με τη διαφθορά. Τα ζητήματα διαφθοράς χαρακτηρίζουν με αρνητικό πρόσημο τη δράση του απερχόμενου Προέδρου. Αλλά είναι και ζήτημα το οποίο εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να θέσουν αλλά δυσκολεύονται και να συζητήσουν οι δύο αντίπαλοι του Α. Μαυρογιάννη. Σαφές μειονέκτημα για τους Α. Νεοφύτου και Ν. Χριστοδουλίδη. Θα πρέπει ωστόσο να σημειωθεί ότι στη διαρρεύσασα έως τώρα προεκλογική, το θέμα της διαφθοράς έθιξαν επανειλημμένως και άλλοι υποψήφιοι πέραν των τριών βασικών.
Αντίδραση και αφωνία
Η αντίδραση από πλευράς Αναστασιάδη στην πρωτοβουλία του υποψήφιου όπως εξεταστούν τα στοιχεία μέσα από το βιβλίο «Κράτος Μαφία», προφανώς ήταν αναμενόμενη. Ωστόσο, αυτή η αντίδραση έχει χάσει τη φερεγγυότητά της, επειδή δεν εμφανίστηκε από την πρώτη στιγμή, όταν δηλαδή το βιβλίο κυκλοφόρησε. Η πλήρης «αφωνία» πριν από την αντίδραση Μαυρογιάννη ήταν απότοκο μιας συνωμοσίας της σιωπής από πλευράς ΔΗΣΥ και βεβαίως Νίκου Χριστοδουλίδη, ενώ ούτε το βασικό κόμμα της αντιπολίτευσης επιθυμούσε, όπως διαφάνηκε, απευθείας συζητήσεις για τα κρίσιμα ζητήματα της διαφθοράς. Πολλές φορές δίνεται η εντύπωση απ’ όλο το φάσμα της αντιπολίτευσης ότι οι συζητήσεις είναι «ωφέλιμες» μόνο όταν είναι γενικές, χωρίς συγκεκριμένες αναφορές σε πρόσωπα και πρακτικές, γιατί ίσως έτσι «ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος να τεθούν στο μικροσκόπιο και πρόσωπα πέραν του κυβερνητικού χώρου».
Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης ήταν σαφής στην επιστολή του προς τον πρόεδρο της Αρχής Κατά της Διαφθοράς. Στο βιβλίο του, ο συγγραφέας καταγράφει τις πράξεις και ενέργειες προσώπων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, οι οποίες πιθανό να στοιχειοθετούν «πράξεις διαφθοράς… ενώ αναφέρονται ισχυρισμοί που περιέχουν το στοιχείο του δεκασμού ή της κατάχρησης εξουσίας ή κατάχρασης εμπιστοσύνης και ενδεχομένως και σε άλλα αδικήματα, που συνιστούν σοβαρές πράξεις διαφθοράς».
Περί τοξικότητας
Η αντίδραση, βεβαίως, του κυβερνώντος κόμματος στην πρωτοβουλία Δημητριάδη δεν προκάλεσε έκπληξη. Άλλωστε, όταν τίθενται τα τελευταία χρόνια παρόμοια ζητήματα, ο ΔΗΣΥ κατέφευγε σε μια πολύ δημοφιλή του θέση «περί τοξικότητας και ότι αυτή η στάση αποτελεί κακή υπηρεσία για την πολιτική ζωή του τόπου». Αόριστες προσεγγίσεις, καμία αναφορά στην ουσία, αλλά κυρίως ο ΔΗΣΥ και τα στελέχη του βολεύονται να καλύπτονται πίσω από τις προθέσεις Αναστασιάδη, να προστατευθεί από τη δικαιοσύνη για τους όποιους «συκοφαντικούς ισχυρισμούς».
Η συζήτηση για τη διαφθορά, σαφώς, και δεν θα εγκαταλειφθεί από το επιτελείο του Ανδρέα Μαυρογιάννη: «θα επανερχόμαστε στο ζήτημα αναμένοντας τις κυβερνητικές αντιδράσεις», σημειώνουν στον «Π» από το επιτελείο του υποψηφίου.
Όχι στην απώλεια χρόνου
Ταυτοχρόνως με τη συζήτηση για τη διαφθορά, την οποία έθεσε ο Ανδρέας Μαυρογιάννης, τα επιτελεία των δύο μεγάλων κομμάτων, παρά τις επιμέρους οργανωτικές τους αδυναμίες, υποστηρίζουν ότι είναι ακόμη σε θέση να αναλάβουν το βάρος και την πίεση που προϋποθέτει η άμεση επικοινωνία με τους ψηφοφόρους, έχοντας πλέον στη φαρέτρα τους τα θετικά χαρακτηριστικά των υποψηφίων. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου στοχεύει στους ψηφοφόρους του ΔΗΣΥ, οι οποίοι εξακολουθούν να δηλώνουν ότι στηρίζουν τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Συνεχίζει να επιτίθεται στον υποψήφιο αλλά πλέον το κάνει κυρίως σε κατ’ ίδιαν επαφές, σε μια προσπάθεια αμφισβήτησής του στα μάτια χιλιάδων ψηφοφόρων του κόμματος, οι οποίοι εκ πρώτης όψεως δηλώνουν ότι έχουν κάνει την υπέρβασή τους και οδεύουν προς στήριξη του τέως υπουργού.
Στις επιθέσεις Αβέρωφ Νεοφύτου, ο Ν. Χριστοδουλίδης δεν προτίθεται να αλλάξει την τακτική την οποία επέλεξε όλο το προηγούμενο διάστημα. Με άξονα δράσης του τις μετρήσεις της κοινής γνώμης, οι οποίες σαφώς και τον ευνοούν έως τώρα, επιχειρεί να στείλει το μήνυμα της βεβαιότητας της επιτυχίας του, ρίχνοντας και στο τραπέζι το θέμα της σύστασης μιας μελλοντικής κυβέρνησης «εθνικής ενότητας», με την οποία προφανώς επιθυμεί να τονίσει τον υπερβατικό χαρακτήρα μιας δικής του διακυβέρνησης. Προοπτική η οποία δεν ανταποκρίνεται στην πολιτική πρακτική εκείνων που τον στηρίζουν. Είναι γι' αυτό που ο Νίκος Χριστοδουλίδης συνεχίζει μια προεκλογική εκστρατεία η οποία χαρακτηρίζεται από γενικές προσεγγίσεις με μορφή συνθημάτων. Στόχος του υποψηφίου, να μην βρεθεί στη δίνη διατάραξης της γραμμής πλεύσης που ακολουθεί, παρά τη δυσκολία του να κρατά συνεχώς σε εγρήγορση και σε ταύτιση τις κεντρώες λεγόμενες δυνάμεις που τον στηρίζουν από τη μια, και από την άλλη, την κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων του ΔΗΣΥ, χωρίς την οποία δεν έχει περιθώρια επιτυχίας.