Marjolein (44) is nu vijf jaar samen met Ronald (46). Ze weet dat hij is vreemdgegaan. Toch gaat ze niet bij hem weg. “Ondanks alles hoop ik met deze man oud te worden.”
Marjolein: “Vreemdgaan vind ik absoluut niet kunnen, het maakt zo veel kapot. Het ergst vind ik nog niet eens dat mijn man dan seks met een andere vrouw heeft, maar dat hij erover liegt en ik hem dus niet kan vertrouwen. In mijn vorige huwelijk ben ik meerdere malen bedrogen. Het heeft me kapot gemaakt en je zou denken dat ik daar veel van geleerd zou hebben. Helaas…
Mijn eerste man verkeerde veel in het bodybuilderscircuit. Hij had een geweldig lijf waar hij dagelijks uren voor trainde in de sportschool, maar waar hij blijkbaar ook veel aandacht en bevestiging van vrouwen voor nodig had. Mijn complimenten waren in elke geval niet voldoende. Mij ex bleek tijdens ons twaalfjarige huwelijk met tientallen andere vrouwen het bed te hebben gedeeld. Ik kwam daar pas na tien jaar huwelijk achter.”
Bewust single
“Met veel pijn in mijn hart, omdat ik ondanks alles stapel op hem was, heb ik uiteindelijk de scheiding aangevraagd. Diep in mijn hart wist ik dat ik beter verdiende. Ik geloofde ook niet dat hij er ooit mee zou stoppen. Voor mijn ex had dat helemaal niet gehoeven. Hij had het prima naar zijn zin, met zo’n inwonende huishoudster, wasvrouw en zorgzame, lieve echtgenote en zijn vele scharrels ernaast. Vervolgens ben ik zes jaar single geweest. Bewust. Mijn vertrouwen in mannen was weg en ik vond het wel lekker rustig alleen.
Enorme klik
“Na zes jaar vonden goede vriendinnen het weer eens tijd voor een man en ze moedigden me aan me op een datingsite in te schrijven. Met z’n drieën bedachten we de tekst voor bij mijn profiel. Vooral het tekstje over wat ik zocht in een partner, vond ik belangrijk. Bovenaan moest staan: eerlijkheid. Ik schreef dat ik een nare ervaring had meegemaakt op relatiegebied en iemand zocht die ik kon vertrouwen. Ik zette er ook bij dat ik minder om een knap uiterlijk gaf, dat was leuk mee- genomen, maar het ging mij om het innerlijk. Ik plaatste er wat foto’s van mezelf bij en wachtte geduldig af.
Binnen een week had ik 75 reacties. Eén was van Ronald. Hij zag er superknap uit op zijn foto en schreef dat ook hij op zoek was naar een eerlijke vrouw, omdat zijn laatste vriendin hem had bedrogen. We gingen chatten en vanaf toen was er geen houden meer aan.
Hartelijk mens
“Zeker drie jaar was ik erg gelukkig. Ronald droeg me op handen en vertelde me elke dag dat hij van me hield. We wilden graag een kind, maar toen een zwangerschap uitbleef, legden we ons daarbij neer. We werkten fulltime, toevallig allebei in het onderwijs, waardoor we het financieel ruim hadden en over veel vakantiedagen beschikten. We maakten mooie reizen in Europa en gingen elke week wel een keer uit eten. Het leven was goed samen. In de zomervakantie merkte ik dat Ronald afstandelijker werd. In bed wees hij me soms af en wilde hij niet meer lepeltje-lepeltje liggen, omdat hij dat zo warm vond. Raar, want voorheen wilde hij niets liever dan met mij in zijn armen slapen, of vrijen.
Toen Ronald op een avond stond te douchen, gluurde ik stiekem in zijn telefoon. Er zat sinds kort een pincode op, maar simpelweg zijn geboortedatum verschafte me toegang. De naam van José stond bovenaan. Terwijl ik ondertussen luisterde of de douche nog wel liep, scrolde ik door haar berichten. Ik werd acuut misselijk van de tekst. Ze noemde Ronald ‘zoetertje’ en schreef dat ze steeds aan zijn warme lippen dacht en ’s nachts over hem droomde. Zijn reacties waren al net zo walgelijk: hij had het over ‘haar borsten en warme dijen’ en wat hij daar allemaal weer mee wilde doen…”
Nachtelijke uitstapjes
“Dat Ronald geen haar beter was dan mijn ex, was een verschrikkelijke schok. Ik stopte zijn telefoon weer terug in zijn broekzak en vluchtte naar de slaapkamer. Ik deed net of ik een migraineaanval kreeg en ging onder de dekens liggen huilen. Ronald was ongerust, maar ik beweerde ondraaglijke pijn te hebben en zei dat ik alleen wilde zijn, in het donker. Hij liet me gelukkig met rust. Ik kon het niet aan hem te confronteren met wat ik had gelezen. Alle pijn uit mijn verleden kwam omhoog en ik was doodsbang dat hij ook nog zou gaan ontkennen, net als mijn ex altijd deed. De dagen erna kreeg ik geen hap door mijn keel. Ik viel in een week tijd kilo’s af. Ronald maakte zich grote zorgen. Of hij dacht dat ik van hem en José wist, durf ik niet te zeggen. Ik denk het niet. Ik liet er nog steeds niks over los en hield het op extreme migraine. Ronald was superlief voor me en sleepte af en aan met kopjes thee en beschuitjes met hagelslag – dat was het enige wat ik nog naar binnen kreeg. Na de avond van het toneelstuk stopten de nachtelijke uitstapjes. Ronald en ik hadden tegelijkertijd zomervakantie en gingen een paar dagen naar een huisje in de bossen. Al die tijd week hij niet van mijn zijde. Ik zag hem niet meer met zijn telefoon en ook in het nieuwe jaar hoefde hij niet meer ’s avonds de deur uit. Alsof hij en José met het afsluiten van de schooluitvoering ook hun affaire hadden afgesloten. Al vrij snel werd Ronald weer toeschietelijker naar mij. Hij wilde weer vrijen en we lagen ook alweer knus tegen elkaar. Ik had veel behoefte aan zijn liefde, omdat ik gekrenkt was en pijn had, maar tegelijkertijd was ik kwaad, omdat hij mij zoveel verdriet had gedaan. Toch wilde ik hem per se niet confronteren met zijn geheim. Hij wist dan dat ik hem had bespioneerd en dan zou ik hem in het vervolg niet meer zo makkelijk kunnen controleren. Maar ook omdat ik hem altijd had gezegd dat het meteen over zou zijn tussen ons als hij vreemd zou gaan. Ik zei altijd: ‘Ik doe niet meer aan tweede kansen.’ Om niet af te gaan, moest ik me dan wel aan mijn woord houden. Maar de waarheid was dat ik hem helemaal niet kwijt wil. Want ik wil absoluut niet nog een keer scheiden. Met deze man hoop ik oud te worden, ik moet er niet aan denken opnieuw te moeten beginnen en weer jaren vrijgezel te zijn. In Ronald had ik zoveel vertrouwen gehad, als het met hem niet zou lukken, dan met niemand. Ik dwong mezelf te onthouden dat hij uiteindelijk voor mij gekozen heeft. Ik hoopte van harte dat het een eenmalige actie van hem was geweest en dat Ronald het hierbij zou laten.”
Blijven bespioneren
“We zijn nu anderhalf jaar verder en de rust is teruggekeerd in huis. Ronald is weer elke avond op tijd thuis en net zo lief als vóór de hele toestand. Maar emotioneel heb ik het nog steeds erg moeilijk en heb ik zijn ontrouw nog lang niet verwerkt. Mijn gevoel voor Ronald is flink bekoeld. Elke dag wordt het wel weer iets beter, maar het is bij lange na niet meer zoals het was. Snappen doe ik het nog steeds niet. Ronald is zelf bedrogen en hij heeft me wel honderd keer beloofd dat hij mij nooit pijn zou doen. Wat heeft hem zo veranderd? En hoe groot is de kans dat hij het weer doet? Die vragen maken me soms gek en houden me ’s nachts wakker. Er is ook bijna geen week voorbij gegaan zonder dat ik in Ronalds telefoon, zakken, Facebook en e-mail snuffel. Tot nu toe heb ik niets geks gevonden. De seksueel getinte WhatsApp-geschiedenis met José heeft hij gewist. Ook vind ik geen vreemde berichten van andere vrouwen. Zijn mailverkeer en sms’jes zijn heel netjes allemaal. Maar dat wil niet zeggen dat ik hem het voordeel van de twijfel geef. Als hij vijf minuten later thuis is dan gepland, ben ik al ongerust. Mijn vertrouwen in mijn man is flink beschadigd en zolang ik me niet gerust voel, blijf ik hem voor de zekerheid bespioneren. Uiteindelijk hoop ik hem stilletjes te kunnen vergeven, maar dan moet ik wel zeker weten dat hij niet opnieuw dezelfde fout begaat.”
Lees ook: Daphne: ‘Onze vriendschap is over. Zij kon geen kinderen krijgen en ik wel
Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.