GFC NIEUWSREDACTIE- De ene na de andere autoriteit in Nederland, met uitzondering van de regering, vindt het nodig om excuses aan te bieden voor hun aandeel in de roofzucht en de verschrikkingen van de slavernij.
PALU-voorzitter Jim Hok wil erop wijzen dat in deze fase van onze nationale ontwikkeling het beter zou passen en het nuttiger zou zijn voor ons nationaal bewustzijn, wanneer politiek Den Haag oprechte excuses zou aanbieden voor het saboteren van Suriname om na de onafhankelijkheid in 1975 een eigen weg te willen opgaan.
Maar bij de PALU geloven wij niet dat die excuses zullen komen, in elk geval niet op korte termijn en niet zoals de kaarten er nu voor liggen, aldus Jim Hok.
Men heeft nu de archieven die inzicht kunnen geven in deze politieke acties om Suriname te laten struikelen, voor 60 jaar achter slot en grendel geplaatst. Laat men deze archieven uit de jaren ’80 opengooien, niet alleen over de staatsgreep, want daar weet iedereen al alles over.
Laat Nederland eindelijk erkennen dat men de onafhankelijkheid van Suriname heeft gesaboteerd om vooral de indruk te wekken dat Surinamers zelf geen ontwikkeling kunnen brengen voor hun eigen land, zonder de inbreng van Nederland. Daarmee zou pas echt een opening worden gemaakt voor een nieuwe relatie tussen beide volkeren.
Maar eerlijk gezegd verwacht ik deze oprechtheid niet van politiek Nederland. Misschien over 160 jaar wanneer de botten van zij die nu leven allang zijn vergaan, zoals dat nu gebeurt met het slavernijverleden, aldus de PALU- voorzitter.
We moeten ervan doordrongen zijn, dat de excuses die nu van verschillende kanten in Nederland komen voor hun slavernijverleden, tot zelfs hier in Paramaribo, alleen maar komen omdat men er internationaal zo langzamerhand niet meer onderuit kan.
Trouwens, de slavernij in Suriname werd in 1863 ook alleen maar afgeschaft onder druk van diverse internationale omstandigheden. Het kwam niet omdat Nederland dat zelf zo graag wilde, of omdat de gevoelens tegenover de tot-slaaf-gemaakte ineens zo positief waren veranderd.
Laat iedereen dus maar excuses aanbieden voor de rol van Nederlandse bedrijven, personen, inclusief De Nederlandse Bank en de Nederlandse Staat bij de slavernij in Suriname.
Laten wij ons hierbij vooral geen zand in de ogen laten strooien door politiek Den Haag met excuses aan de ‘familie van Anton de Kom’ of met nieuwe verhalen over het ‘gedeeld verleden’. We zullen dan als Surinamers voor onszelf moeten nagaan wat we daarmee doen.
Belangrijk is nu, dat wij onze ogen niet sluiten voor de bergen aan bewijs dat politiek Den Haag ons op alle mogelijke manieren de voet heeft dwars gezet vanaf 1975 om onze eigen weg op te gaan als onafhankelijk land.
Eerst de coup tegen Arron, en toen de militairen daarna niet terug wilden naar de kazerne, al die moord en couppogingen en toen uiteindelijk die ook niet hielpen evenals de geplande Kerstcoup, dan maar een totale vernietigende Binnenlandse Oorlog op ons loslaten.
De hardnekkige onwil om de archieven over deze periode te openen benadrukt alleen maar de dubbele agenda van Den Haag.
Het is dan ook een zeer ernstig verwijt aan onze president Santokhi en zijn politieke omgeving, dat men bewust de ogen voor dit alles sluit en Suriname en de Surinamers op deze manier opnieuw uitlevert aan de voormalige kolonisator, stelt PALU-voorzitter Hok vast.