Het meest bizarre verhaal van dit WK viel nog voor de start te rapen in Wollongong. Mathieu van der Poel, één van de favorieten voor de regenboogtrui, bleek er een rampzalige nacht op te hebben zitten. Twee tienermeisjes zorgden in de gang van zijn hotel voor rumoer en klopten meermaals op zijn deur, waarop Van der Poel verhaal ging halen. Het resultaat: MVDP werd opgepakt, zat tot 4 uur ’s nachts op een politiekantoor en moet komende dinsdag naar de rechtbank.
Van der Poel ging ondanks zijn korte en bewogen nacht wel gewoon van start in Australië, maar lang zou hij het niet uitzingen. Na 30 kilometer kneep de Nederlander de remmen dicht. Op dat moment was er al een kopgroep van twaalf renners gevormd. Vooral mindere goden uit kleine wielerlanden, zoals dat wel vaker voorvalt op WK’s: de bekendste namen waren de Zwitser Simon Pellaud, de Israëliër Guy Sagiv en Juraj Sagan - de broer van drievoudig wereldkampioen Peter.
Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.
Rien Schuurhuis, de eerste renner ooit die namens Vaticaanstad deelnam aan het WK, ging zowaar even in de tegenaanval met de Serviër Ognjen Ilic. Maar de vroege vlucht was vertrokken: de groep van twaalf kreeg al snel zes minuten voorsprong. Op Mount Keira, een helling van zo’n negen kilometer, werd in het peloton toch het gashendel opengedraaid door de Fransen. Dat zorgde voor verbrokkeling.
Serry maakt sprong naar kopgroep
Wout van Aert was bij de pinken, net als Tadej Pogacar. De twee topfavorieten waren mee in het eerste pelotonnetje van 31 renners. Daarbij ook Pieter Serry en liefst vijf Fransen, maar geen Julian Alaphilippe. In het grotere tweede peloton, dat twee minuten achterstand telde, zaten andere favorieten zoals Remco Evenepoel en Biniam Girmay.
Uiteindelijk zou de Franse coup mislukken, want het kwam weer tot een samensmelting onder impuls van de Duitsers en de Colombianen. Enkele renners slaagden er wel in om nog weg te springen uit het eerste peloton en de oversteek te maken naar de kopgroep: Pieter Serry was er één van. Hij nam ook Pavel Sivakov (Frankrijk), Samuele Battistella (Italië) en de twee thuisrijders Lucas Plapp en Ben O’Connor mee. Zo kregen we zestien leiders op het lokale circuit in Wollongong.
Opnieuw afscheiding in peloton
Het herenigde peloton knabbelde nadien gestaag aan de voorsprong: met nog 100 kilometer te gaan was die al onder de vijf minuten gezakt. Op 75 kilometer van het einde, tijdens de zoveelste beklimming van de Mount Pleasant, openden de Fransen vervolgens weer de debatten. Quentin Pacher gaf er een stevige ruk aan en zorgde zo weer voor afscheiding. Een groep van zo’n twintig renners reed weg, en daarin doemde ook een jong kereltje op met een rode helm, rode schoenen en blauwe trui: Remco Evenepoel. Hij kreeg ook landgenoten Stan Dewulf en Quinten Hermans in steun.
Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.
Dewulf en Hermans deden gretig hun werk voor Evenepoel en brachten de achtervolgende groep zo naar de overgebleven leiders. Met nog 50 kilometer te gaan had de nieuwe kopgroep iets meer dan twee minuten voorsprong op het peloton. Een hoopgevende voorsprong voor Evenepoel, maar het was nog ver. Tadej Pogacar viel aan op Mount Pleasant, maar kreeg Van Aert, Girmay en enkele anderen mee in het wiel. De voorsprong zakte zo even richting 1’15”, maar steeg nadien even snel weer.
Evenepoel gaat solo
Helemaal voorin begon de nervositeit ook toe te nemen. De Kazak Alexey Lutsenko probeerde weg te rijden, maar een attente Evenepoel sprong mee. De twee werden gegrepen, maar even later ging Evenepoel nog eens. Lutsenko werd opnieuw zijn metgezel, deze keer bleven ze wel weg. Al bleven de twee niet lang samen. Tijdens de voorlaatste beklimming van de Mount Pleasant knalde Evenepoel zijn Kazakse kompaan pardoes uit het wiel.
Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.
Het was nog ruim 25 kilometer tot de finish. Maar wie Evenepoels overwinningen onder de loep neemt, weet ook dat de jonge snaak uit Schepdaal geen schrik heeft van zo’n nummertje. Evenepoel bleef doorduwen en reed steeds verder weg van de verzamelde concurrentie. Lutsenko kreeg al snel een minuut aan de broek, van de rest was al geen sprake meer.
Toch was er even consternatie in het Belgische kamp, want in de achtervolgende groep ontbond plots ook Wout van Aert zijn duivels op de Mount Pleasant. Maar met een achterstand van meer dan twee minuten was die groep, behoudens een fameuze inzinking van Evenepoel, al zo goed als uitgeteld. En die inzinking kwam er niet. Evenepoel reed alleen maar verder weg.
De laatste ronde werd zo een ereronde voor de 22-jarige jongeman uit Schepdaal. Remco Evenepoel won twee weken geleden in Madrid de Vuelta, nu is hij ook wereldkampioen op de weg. Een bijzonder straf exploot: hij is de allereerste man ooit die die dubbel realiseert. En zo opnieuw Belgische geschiedenis schrijft. Hij mag de komende twaalf maanden in de mooiste trui van allemaal rijden.
Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.
Van Aert sprint naar vierde plek
Ruim twee minuten na Evenepoel werd er nog gesprint om de overige medailles. Het achtervolgende groepje met onder meer Lutsenko werd in de laatste honderden meters nog voorbij gevlogen door een pelotonnetje met onder andere Van Aert. Een tweede Belgische medaille zat er net niet in: Van Aert werd in de sprint geklopt door Christophe Laporte (zilver) en Michael Matthews (brons) en moest dus vrede nemen met plek vier.
