Views: 2
ដោយៈ ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្តេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត
ដំបូក
នាមសព្ទ
ពំនូកដីដែលកើតពីកណ្ដៀរពូន ។
ដំបូង
គុណសព្ទ
ជាបឋម, ជាខាងដើម, មុន, ទីមួយ : គ្រាដំបូង, ជាន់ដំបូង . . .។ ដំបូងខ្យល់ ន. ឬ គុ. ខ្យល់ដំបូង គឺខ្យល់ដែលបក់ពីទិសឧត្ដរមកជាដំបូងក្នុងខាងដើមនៃហេមន្ដរដូវ : គ្រុនដំបូងខ្យល់ គឺគ្រុនដែលបណ្ដាលអំពីខ្យល់ដំបូងនោះ ។ ដំបូងចិត្ត ន. ឬ គុ. ដំណើរថ្មោងចិត្ត, ដែលទើបនឹងតាំងចិត្តផ្ដើម ផ្គង ជាដំបូង ឬដែលទើបនឹងចាប់ចិត្តស្រឡាញ់, រាប់រកជាដំបូង ។ ដំបូងដៃ ន. ឬ គុ. កិច្ចការអ្វីមួយដែលគេទើបនឹងតាំងផ្ដើមជាដំបូង, ដែលតាំងផ្ដើមជាមុនបំផុត ។ល។
ដំបូន្មាន
(ដំបូនមាន)
នាមសព្ទ
សេចក្ដីទូន្មាន, ឱវាទ, ពាក្យប្រដៅ
ឲ្យដំបូន្មាន, ស្ដាប់ដំបូន្មាន ។
ដំបូល
នាមសព្ទ
ប៉ែករបាំងខាងលើសម្រាប់ការពារទឹកភ្លៀង, កម្ដៅថ្ងៃជាដើម : ដំបូលផ្ទះ, ដំបូលទូក ។ អស់ដំបូល ឬ អស់ដំបូលផ្ទះ, គុ. ( ព. ប្រ. ) ដែលលិចលង់ហិនហោចវិនាសអស់ទ្រព្យធន អស់ផ្ទះលំនៅ ដោយបណ្ដាលអំពីហេតុណាមួយ ។
ដំបួច
កិរិយាសព្ទ
និយាយចំអកចំអន់លេង
ដំបួចសើចលេង; និយាយដំបួច ។
កិរិយាវិសេសន៍
និយាយចំអកចំអន់លេង
ដំបួចសើចលេង; និយាយដំបួច ។
Post navigation