Views: 1
ប្រែសម្រួល : កញ្ញាដាលីស (ដេល្លីម៉េល) ៖ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្របីនាក់បានរួមគ្នាឈ្នះពានរង្វាន់ណូបែលរូបវិទ្យានៅឆ្នាំនេះកាលពីថ្ងៃអង្គារទី៤តុលាសម្រាប់ការបង្ហាញថាភាគល្អិតតូចៗអាចរក្សាទំនាក់ទំនងគ្នាទៅវិញទៅមកបាន បើទោះបីជានៅពេលបំបែកចេញពីគ្នាក៏ដោយ ជាបាតុភូតមួយដែលធ្លាប់មានការសង្ស័យ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះត្រូវបានរុករកសម្រាប់លទ្ធភាពអនុវត្តពិតៗជាក់ស្តែងដូចជាព័ត៌មានអ៊ីនគ្រីប (Encrypt) ឬព័ត៌មានដែលបានចាក់កូដសម្ងាត់។
ជនជាតិបារាំង លោក អាឡាំង អាស្ពិច (Alain Aspect) ជនជាតិអាម៉េរិក លោក ចន អេហ្វ ក្លោសស័រ (John F. Clauser) និងជនជាតិអូទ្រីស លោក អ៊ែនថុន ហ្សីលីងហ្គឺ (Anton Zeilinger) ត្រូវបានប្រកាសផ្តល់រង្វាន់ដោយរាជបណ្ឌិត្យសភាវិទ្យាសាស្ត្រស៊ុយអែត សម្រាប់ពិសោធន៍ដែលបង្ហាញថា ដែននៃសំណុំភាគល្អិតកង់ទិច (Quantum) “ដ៏វីវក់ទាំងស្រុង” គឺពិតជាមានពិតៗ។ ពួកគេបានបង្ហាញថា ភាគល្អិត ដែលមើលមិនឃើញ ដូចជា ហ្វូតុង (Photon) អាចត្រូវបានតភ្ជាប់ ឬ “ជាប់គ្នារដឹក” ទៅវិញទៅមកទោះបីជាពួកវាត្រូវបានបំបែកចេញក្នុងគម្លាតដ៏ឆ្ងាយក៏ដោយ។
អ្វីៗទាំងអស់បានត្រឡប់ទៅរកលក្ខណៈនៃចក្រវាល ដែលបានធ្វើឱ្យសូម្បីតែលោក អាល់បឺត អាញស្តាញ (Albert Einstein)ក៏ងឿងឆ្ងល់ដែរហើយតភ្ជាប់រូបធាតុនិងពន្លឺតាមរបៀបដែលច្របូកច្របល់និងជាប់គ្នារដឹក។
ព័ត៌មានឬរូបធាតុដែលធ្លាប់នៅជាប់គ្នា ទោះបីពេលនេះពួកវាត្រូវបានបំបែកចេញពីគ្នា គឺមានការតភ្ជាប់គ្នាឬទំនាក់ទំនង ដែលនេះជារឿងមួយអាចជួយចាក់លេខកូដសម្ងាត់លើព័ត៌មានឬសូម្បីទូរលេខ។ ផ្កាយរណបរបស់ចិនឥឡូវបានបង្ហាញថា កុំព្យូទ័រ Quantumល្បឿនលឿនដូចផ្លេកបន្ទោរ ដែលកំពុងស្ថិតក្នុងដំណាក់កាលតូចតាចនិងមិនទាន់មានប្រយោជន៍នោះក៏ពឹងផ្អែកលើការតភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងរដឹកនេះដែរ។ អ្នកផ្សេងទៀតថែមទាំងសង្ឃឹមថានឹងប្រើវានៅក្នុងសមាសធាតុកំពូលបន្ទះឈីបទៀតផង៕
ជនជាតិបារាំង លោក អាឡាំង អាស្ពិច (រាប់ពីឆ្វេងទៅស្តាំ) ជនជាតិអាម៉េរិក លោក ចន អេហ្វ ក្លោសស័រ និងជនជាតិអូទ្រីស លោក អ៊ែនថុន ហ្សីលីងហ្គឺ ឈ្នះពានណូបែលរូបវិទ្យា
