Jaarlijks emigreren zo'n 40.000 Nederlanders naar het buitenland. Hoe bevalt het werken in hun nieuwe (tijdelijke) thuisland? En willen ze eigenlijk nog wel terug naar Nederland? Deze keer spreken we Jitske Volkert in de Franse Alpen.
- Wie: Jitske Volkert
- Functie: freelancemarketeer en mede-eigenaar van Outeroffice, aanbieder van werkvakanties in de buitenlucht
- Waar: Saint-Crépin, Frankrijk
- Sinds: 2021
Waar zitten jullie precies?
"In de Hautes-Alpes, twee uur rijden vanaf Grenoble. We zitten tussen wel tien wintersportgebieden. Maar ook vlak bij een groot stuwmeer waar je echt alle watersporten kunt doen. Zowel in de zomer als in de winter is hier dus genoeg te doen. Precies de reden waarom we hierheen wilden verhuizen. We zijn allebei actief en houden van de natuur. Eigenlijk hebben we het leven gekozen waar we van droomden en hebben daar werk bij gezocht."
"Op mooie locaties in Frankrijk, Duitsland, Noorwegen en Portugal laten we mensen hun werk combineren met buitensport. Ik werk zelf ook veel beter als ik 's ochtends in de prachtige natuur heb gewandeld of gesport. De bergen hier geven je een heel fijn gevoel en er zijn veel dieren. We zien regelmatig hertjes en alpenmarmotten. We zijn ervan overtuigd dat de natuur iedereen goeddoet. Naast het bedrijf werk ik als freelancemarketeer en mijn vriend als video- en fotograaf. Het is een goede combinatie."
“We wilden geen typisch Ik Vertrek-verhaal worden; nieuwe inwoners die de taal amper spreken.”
Vond je het spannend om te emigreren?
"Het voelt allemaal nog heel nieuw, we zitten hier pas sinds eind december. Maar spannend heb ik het nooit echt gevonden. Het scheelt dat we hier eerst op vakantie zijn geweest, daarna zijn we voor twee maanden gegaan. Daardoor voelde de stap niet heel groot."
"Eerst waren we van plan om voorlopig in Nederland ingeschreven te blijven, zodat we makkelijker terug konden als het niet zou bevallen. Maar nu zijn we toch bezig om officieel inwoner van Frankrijk te worden en onze onderneming hier in te schrijven. De bureaucratische rompslomp waar je iedereen altijd over hoort hield ons tegen. Gelukkig zijn er mensen die ons hierbij kunnen helpen."
Jullie wonen in een klein dorp, is dat niet lastig?
"We hebben laatst e-mountainbikes gekocht, zodat we niet alles met de auto hoeven te doen. Dat werkt supergoed: in vijf minuten ben je bij de bakker, in een kwartiertje sta je in het dichtstbijzijnde stadje. Het scheelt ook dat we in Loosdrecht gewend waren dat alles een half uur rijden is."
Ben je al helemaal ingeburgerd?
"Ik heb het idee dat de Fransen ons goed hebben verwelkomd. De buurman helpt ons met onze moestuin en we zijn laatst uitgenodigd voor het dorpsfeest. Met alle inwoners - dat zijn er maar zo'n twintig - zaten we aan lange tafels te eten. Dat was ontzettend gezellig."
"We gaan steeds beter Frans praten, zo'n feest is dan weer een goede oefening. We wilden geen typisch Ik Vertrek-verhaal worden; nieuwe inwoners die de taal amper spreken. Daarom heb ik voor vertrek een jaar lang Franse les gehad."
Wat mis je het meest aan Nederland?
"Niet eens zo veel, haha. Het is niet zo dat we nooit meer in Nederland komen, we gaan nog regelmatig terug. Het is maar een dag rijden. Wat ook scheelt is dat we al veel bezoek hebben gehad. Als mensen op bezoek komen, blijven ze langere tijd. Het draait nu niet om kwantiteit, maar om kwaliteit. Je ziet familie niet maar een dagje, maar een hele week. Dat is ontzettend leuk."
Wat doe je het liefst in je vrije tijd?
"We wandelen en kitesurfen veel, maar gaan dus ook veel weg met de e-mountainbike. In de winter snowboarden we. Maar splitboarden en snowkiten kan hier ook heel goed. Dit is een echt buitensportparadijs."
Wonen jullie hier over vijf jaar nog?
"Ik denk nooit zo ver vooruit. Maar als je het me nú vraagt, zeg ik dat we hier over vijf jaar nog zitten. Het is een heel ander leven, maar het past erg goed bij ons."
Deze inhoud kan helaas niet worden getoond
Wij hebben geen toestemming voor de benodigde cookies. Aanvaard de cookies om deze inhoud te bekijken.
