© Inge Kinnet
Naast zorg dragen voor je lichaam, mag je natuurlijk ook je mind niet vergeten wanneer je de meest krachtige versie van jezelf wil worden. Want je kan jezelf gelukkig denken. In haar nieuwe boek Start to feel great geeft Evy Gruyaert tal van tips en tricks, waarvoor ze de nodige kennis haalt bij experten. Voor Billie deelt ze haar wijsheid. In les 3, ‘Mind your mind’, vertelt ze hoe je jouw innerlijke Cruella De Vil het zwijgen kan opleggen.
“We hebben allemaal een innerlijke criticus en een innerlijke coach. De eerste is het stemmetje in je hoofd dat het moeilijk vindt om met een liefdevolle blik naar jezelf te kijken en vooral let op wat je fout doet − de mijne heet “Cruella”. Ik leerde haar goed kennen dankzij mijn coachingtraject met Chantal Smedts (Qlick), zij bekeek met mij de dingen waar ik tegenaan liep via mijn gedachten, mijn mind. Gelukkig hebben we allemaal ook een innerlijke coach. Die is je grootste fan en spreekt je bemoedigend toe, zoals een coach zou doen bij een van je sportprestaties. De vraag is natuurlijk welke van de twee je het meest aandacht geeft. Ga je vooral luisteren naar je innerlijke criticus? Of sta je ook open voor een compliment, schouderklopje of wat toegesproken moed van je innerlijke coach?”
Kies je stem
“Pas op, nu heeft je innerlijke criticus wel degelijk ook nuttige dingen te vertellen. We zouden niet groeien als we die stem niet zouden hebben. Alleen mogen we onze criticus niet alle macht geven. Het komt er dus op aan om goed met hem of haar te leren communiceren. Als ik enkel naar Cruella geluisterd had, die zei Wie ben jij om zo’n boek te schrijven?, had ik het idee voor dit boek misschien wel opgegeven. Maar ik zei: Oké, Cruella, ik hoor wat je zegt. Wat kan ik hieraan doen? Zo kon ik meenemen wat ze me probeerde te leren en tegelijk actie ondernemen. Ik heb bijvoorbeeld besloten om mijn boek te onderbouwen door fantastische experts. In de tussentijd stond ik tegelijk open voor de stem van mijn innerlijke coach: Dit boek is jouw kijk op de dingen, niet meer, niet minder. En die visie mag je delen. Je doet het vanuit de oprechte intentie om mensen te helpen. En het is wel zo ethisch om er experten bij te halen! Zie je hoeveel verschil het kan maken welke stem je de bovenhand geeft? Cruella weet dat ik haar af en toe de mond zal snoeren.”
“Val jij makkelijk ten prooi aan je innerlijke criticus? Misschien kan dit dan helpen: probeer naar de dingen of naar jezelf te kijken zonder jezelf te be- of veroordelen. Ga zitten, leun achteruit en kijk naar wat er is, zonder jezelf meteen te beschuldigen. Wat kan je uit de situatie leren? Wat kan je de volgende keer anders doen? Het is niet makkelijk, maar hoe vaker je dit oefent, hoe beter je erin slaagt, en hoe makkelijker het zal zijn om innerlijke rust te vinden. Hetzelfde geldt als je je vaak schuldig voelt. Wanneer zet je jezelf eigenlijk in de beklaagdenbank? Wat maakt dat je je schuldig voelt? Kijk naar de situatie zoals ze echt is.”
Innerlijke kind
“Stel jezelf ook geen waaromvragen. Het woord ‘waarom’ klinkt voor ons onderbewustzijn puur taalkundig als een beschuldiging. En ons innerlijke kind houdt niet van beschuldigingen. Elke keer als iemand een waaromvraag aan ons stelt, gaan we dan ook heel snel in de verdediging. Probeer het maar even. Wat als ik je zeg: Waarom heb je die opdracht niet afgewerkt? Hoe voel je je daarbij? En wat als je jezelf herhaaldelijk zulke vragen stelt, wat voor effect heeft dat op jou? Denk bijvoorbeeld aan: Waarom heb ik nu toch die afspraak toegezegd? Zo beschuldig je jezelf en vaak laten we dan ook nog eens na om de vraag te beantwoorden. Zo blijven we ermee zitten en in kringetjes draaien. Vervang waaromvragen dan ook door vragen die beginnen met Hoe komt het dat …? of Wat maakt dat …?. Dan is die weerstand er niet.”