Παρακολουθώντας κανείς τον ποδοσφαιρικό αγώνα Εθνικής Ελλάδας – Εθνικής Κύπρου το βράδυ της περασμένης Πέμπτης (9/6), εύκολα μπορούσε να διαπιστώσει τη μεγάλη διαφορά ποιότητας που χώριζε τις δύο ομάδες. Απέναντι σε μια Ελλάδα που βρίσκεται σε στάδιο ανοικοδόμησης με τον Πογιέτ στον πάγκο, και χωρίς τα πολύ μεγάλα αστέρια στο ρόστερ της, η Κύπρος δεν μπόρεσε καν να φανεί ανταγωνιστική κι έχασε φυσιολογικά από έναν ανώτερο αντίπαλο. Θα μπορούσε, δε, να δεχθεί και περισσότερα τέρματα.
Το τελικό 3-0 είναι κολακευτικό για την Κύπρο. Έβγαλε η γλώσσα μας μαλλιά να λέμε και να γράφουμε ότι αυτή η Εθνική, εκτός των άλλων, πάσχει και από ποιότητα. Αυτοί είμαστε κι ας μην τα ρίχνουμε όλα στον προπονητή και στην ηγεσία της ΚΟΠ, παρόλο που όλοι έχουν τις ευθύνες τους για το χάλι που είδαμε την Πέμπτη. Ούτε η «καραμέλα» με την έλλειψη παιχνιδιών στα πόδια των διεθνών μας στέκει πλέον. Όλοι όσοι αγωνίστηκαν στον Βόλο κόντρα στην Ελλάδα είναι βασικοί στις ομάδες τους ή είχαν συμμετοχή σε πολλά παιχνίδια κατά τη λήξασα αγωνιστική περίοδο.
Κακά τα ψέματα, η Εθνική Κύπρου με το έμψυχο δυναμικό που διαθέτει αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να ελπίζει σε πολλά πράγματα. Μακάρι οι διεθνείς μας να μας διαψεύσουν στη συνέχεια. Σίγουρα, όμως, αυτή η ομάδα δείχνει να μην μπορεί πέραν της 3ης κατηγορίας του Nations League. Κινδυνεύει, δε, να πέσει στην 4η κατηγορία. Μηδέν γκολ σε τρεις αγώνες. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους…
