H εισαγγελέας Εφετών Βασιλική Βλάχου είναι η δικαστικός που έχει υπογράψει τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις του προέδρου του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη, του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη και πολλών άλλων δημοσιογράφων. Τουλάχιστον έτσι υποστηρίζουν κυβερνητικές πηγές, που προσπαθούν να μας πείσουν πως όλα έγιναν νόμιμα.
Η Β.Βλάχου θα κληθεί να καταθέσει στις τρεις (μέχρι τώρα) έρευνες, που διενεργούνται από τους:
Εισαγγελέα Πρωτοδικών Κώστα Σπυρόπουλο, που διερευνά τα καταγγελλόμενα στη μηνυτήρια αναφορά Ανδρουλάκη
Εισαγγελείς Πρωτοδικών Αντώνη Ελευθεριάνο και Γιώργο Νούλη, που διερευνούν την παρακολούθηση του κινητού Κουκάκη,
Του προέδρου της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου Ισίδωρου Ντογιάκου «για το πώς διέρρευσαν οι υποκλοπές που έκανε η ΕΥΠ»!
Το πόσο δύσκολη είναι η θέση της θα εξαρτηθεί από το περιεχόμενο των εγγράφων που θα προσκομίσει ή ίδια, βάσει των οποίων της ζητούσαν να εγκρίνει τις παρακολουθήσεις και αυτή έκρινε ότι πρέπει να παρακολουθηθεί π.χ. ο Ν.Ανδρουλάκης.
Από αυτά θα κριθεί αν υπήρχαν οι νόμιμες προϋποθέσεις για να εγκρίνει τις παρακολουθήσεις.
Σε όλες τις περιπτώσεις θα πρέπει να αποδειχθεί ότι οι παρακολουθούμενοι ήταν ύποπτοι ή είχαν σχέση με υπόπτους διάπραξης εγκλημάτων καθαρά ποινικού κακουργηματικού χαρακτήρα (ναρκωτικά, δολοφονίες, κυκλώματα λαθρεμπορίου κλπ.) ή αντεθνικού χαρακτήρα (κατασκοπεία, διαρροή μυστικών Πολιτείας κλπ.), έτσι ώστε να τεκμηριωθεί η ανάγκη έγκρισης των υποκλοπών.
Ακόμα και αν ισχύει ότι χώρες όπως η Ουκρανία ή η Αρμενία (οι Αρμένιοι το διαψεύδουν) όπως υποστηρίζει ανεπίσημα η ΕΥΠ, είχαν ζητήσει την παρακολούθηση του Ν.Ανδρουλάκη, αυτός ΔΕΝ είναι λόγος να υπογραφεί η έγκριση παρακολούθησης.
Ακόμα και για σημαντικές συμμαχικές χώρες, όπως οι ΗΠΑ, τα στοιχεία θα πρέπει να είναι πολύ ισχυρά για να εγκριθεί τηλεφωνική παρακολούθηση.
Ειδικά στην περίπτωση Ανδρουλάκη αν δεν υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι ήταν ύποπτος για τα ανωτέρω εγκλήματα, τότε έρχονται «κλειδωμένες» διώξεις για κακούργημα.
Ποιους θα αφορά η ποινική διερεύνησης για έγκλημα σε βαθμό κακουργήματος, όπως είναι οι τηλεφωνικές παρακολουθήσεις:
σε αυτούς από την ΕΥΠ που υπέβαλαν το αίτημα στην εισαγγελέα και εκτελούσαν την παρακολούθηση
στην ίδια την εισαγγελέα που τις ενέκρινε και
βάσει του νόμου που η ίδια η κυβέρνηση ψήφισε, στην προϊστάμενη πολιτική αρχή, δηλαδή το γραφείο του πρωθυπουργού!
Και ατυχώς για την εισαγγελέα, Β.Βλάχου, όλοι κρύβονται πίσω από την «νομιμότητα της επισύνδεσης», δηλαδή την υπογραφή της!
Για τον λόγο αυτό τονίζουμε ότι έχει μεγάλη σημασία το κείμενο που υπέγραψε -αν το υπέγραψε- με το οποίο εγκρίνονται οι υποκλοπές.
Η Β.Βλάχου με οριακή πλειοψηφία 6-5, τοποθετήθηκε στην ΕΥΠ από το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο Πολιτικής και Ποινικής Δικαιοσύνης (Αρείου Πάγου), που συνεδρίασε με 11 μέλη υπό την προεδρία του προέδρου του Αρείου Πάγου Ιωσήφ Τσαλαγανίδη και με τη συμμετοχή του τότε Εισαγγελέα του Α.Π. Βασίλη Πλιώτα.
Καθήκον της, να ελέγχει τη νομιμότητα των ειδικών επιχειρησιακών δράσεων της υπηρεσίας, δηλαδή, εκτός των άλλων, τις υποκλοπές.
Η Β.Βλάχου εισήλθε στον εισαγγελικό κλάδο τον Σεπτέμβριο του 1993, προήχθη σε αντεισαγγελέα Εφετών το 2011 και στη συνέχεια σε εισαγγελέα Εφετών.
Πριν μετατεθεί στον Πειραιά υπηρετούσε στην Κρήτη, όπου το 2014, σε άλλη υπόθεση ναρκωτικών, είχε κρίνει ότι δεν υπήρχε εγκληματική οργάνωση, χαρακτηρίζοντας «ελλιπείς» τις αστυνομικές έρευνες. «Κλείστηκαν στα γραφεία τους, άκουσαν τις απομαγνητοφωνήσεις και με βάση μόνο αυτές, έφτιαξαν μια δικογραφία με ελλιπή αποδεικτικά στοιχεία» είχε πει μεταξύ άλλων στην αγόρευσή της.
H Βασιλική Βλάχου στις 1/9/2004 εισηγήθηκε την παύση των διώξεων για το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, καθώς κατά την κρίση της δεν προέκυψαν επαρκείς ενδείξεις κατά των κατηγορουμένων.
Η έρευνα είχε ανατεθεί λόγω της σοβαρότητας της υπόθεσης στον εισαγγελέα Εφετών κ. Βασίλειο Πλιώτα (σ.σ. σημερινό εισαγγελέα Αρείου Πάγου) τον Αύγουστο του 2003, με παραγγελία του τότε αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ. Ζορμπά. «Ζητήθηκε η διενέργεια προκαταρκτικής έρευνας σε 11 συνολικά εταιρείες (οι 8 εξ αυτών εισηγμένες στο X.A.).
Στην εισαγγελική παραγγελία περιγράφονται πράξεις απάτης και παραβιάσεις της χρηματιστηριακής νομοθεσίας, που ακουμπούν τις χρηματιστηριακές και τις εποπτικές αρχές, οι οποίες φέρονται να έχουν, τουλάχιστον, αδρανήσει.
Το Συμβούλιο διαπίστωσε ότι για πράξεις που φέρεται ότι τελέσθηκαν από 1/7/99 έως και τις 15/10/1999 έχει επέλθει παραγραφή λόγω παρέλευσης πενταετίας.
