«Mucho», sa eg, og det betydde nok mye for di neri Syden

DRØSET: «Mucho», sa eg, og det betydde mye for di neri Syden.

– Ja, nei, så du har våre i neri Syden?

– Stemme det. Ein liden tur i Syden.

– Ja, koss va det då?

– Ja, darr var nokså goe temperatur.

– Darr va varmt?

– Ja, eg vil sei det, ja.

– Akkurat. Ja, kor varmt va det då?

– Nei, du vett, eg holdt aldeles på å daua så varmt darr va.

– Såpass, ja. 20–25 grader då, eller?

– Helste pluss litt. Me va oppi 40 grader. Eg følte meg som ein medium steikte biff. Eller som di seien neri Syden: «Fritatas mediumas biffas».

– Det e goe temperatur. Ellers då?

– Darr krelte av spanjolar. Di e jo heilt på hjemmabane neri Syden. Fyge rundt som om dette e heilt normalt.

– Ka då?

– At darr e så varmt. «Very wormt», sa eg. «Si», sa di. «In Norway very coldt and snow and cost very for a bear», konne eg opplysa.

– Ja, ka svarte di te det?

– «Si», sa di. «Si, si». Di va heilt enige i det resonnementet.

– Ka fulgte du opp med då?

– Nei, då stoppte liksom samtalen opp. Di e jo ikkje all verdens på engelsk neri Syden. «Stockholm very nice», va det ein så sa.

– Og ka sa du då?

– Darr va for vamt te at eg orkte å ta den kampen, men eg va’kje blide, det kan eg lova.

– Ka me maden då?

– Goe mad. Godt på smag og greit på mengde.

– Ka spiste du?

– Tacos. Mange sånne små talleknar med allslags pylser og forskjelligt. Litt potle, men greie løysning. Og så drakk eg et nokså godt, lokalt øl så hette cervezas.

– Og det fekk du bestilt på engelsk?

– Eg tog det på spansk. «Onu cervesaz, pronto», sa eg.

– Og ka da di då?

– Nei, då begynte han kelneren å snakka masse på spansk, vettu, for han trodde nok eg var fra Syden.

– Og ka svarte du då?

– Nei, eg ante jo ikkje ka det gjekk i, så eg tok bare ein sjanse og sa «mucho».

– Ka svarte han då?

– Eg vett ikkje, men eg fekk inntrykk av at det betydde mye for han.