Այսօրվա դրությամբ 156 գերիներ հայրենադարձվել են, բայց կան մեծաթիվ գերիներ, որոնք դեռևս պահվում են Ադրբեջանում։ Այս մասին այսօր հրավիրած ասուլիսւմ տեղեկացրեց ՄԻԵԴ-ում հայ ռազմագերիների շահերի ներկայացուցիչ, փաստաբան Սիրանուշ Սահակյանը։
«Չափազանց կարևոր և զգայուն խնդիր է այն, որ ունենք շուրջ 8 տասնյակ գերիներ, որոնք առ այսօր պաշտոնապես չեն ընդունվում Ադրբեջանի իշխանությունների կողմից և այս ընթացքում ենթարկվել են բռնի անհայտացման։ Ադրբեջանում գերիների պաշտոնական թիվը մինչև սեպտեմբերի 13-ի պատերազմի վերսկսումը կազմում էր 33, իսկ հետպատերազմյան շրջանում ունենք շուրջ 20 նոր գերեվարման դեպք։ Նրանց ճնշող մեծամասնությունն արդեն պաշտոնականացվել է, բայց առաջիկայում ևս պատասխաններ են ակնկալվում ՄԻԵԴ միջոցով»,- ասաց նա։
Ըստ Սահակյանի՝ անհատական գանգատների և միջպետական գործընթացի շրջանակներում գերիների հիմնախնդիրները բարձրացվում են։ Գերիների հարցն անուղղակիորեն արծարծվում է նաև Արդարադատության միջազգային դատարանում։ Ըստ նրա՝ իրավական ջանքերը բավականին ինտենսիվ են եղել, որոշ առումով՝ նաև աննախադեպ, որովհետև Հայաստանը նախկինում զերծ է մնացել որևէ պետության դեմ մարդու իրավունքների խնդիրներով միջպետական գործեր ներկայացնելուց։ Պետությունն իր դեմքով առաջին անգամ է այսքան ակտիվ գործում միջազգային իրավական ատյաններում։
«Թերևս միակ բացը, որը կարելի է լրացնել իրավական գործընթացում, դա Պատանդառության արգելման կոնվենցիայի շրջանակներում գործընթաց նախաձեռնելն է նույն ՄԱԿ-ի Արդարադատության դատարանում, քանի որ զարգացումները ցույց տվեցին, որ գերիները դադարել են զուտ գերիներ լինելուց, և նրանք որպես պատանդներ՝ պահվում են ու օգտագործվում են որպես միջոց՝ Հայաստանի իշանությունների նկատմամբ ճնշումն ուժեղացնելու նպատակով։ Եվ նրանց հայրենադարձումն ուղղակի կապի մեջ է դրված քաղաքական բնույթ ունեցող հարցերի լուծումից։ Դրա համար կան բավարար փաստեր՝ պնդելու, որ նրանք պատանդներ են»,- հավելեց նա։
