Неколкумина, како нигерискиот претседател Мухамаду Бухари, го повикаа светот да не заборави на сè друго. Тој не се двоумеше да го спомене и најголемиот воен конфликт во Европа од Втората светска војна. Но тој не зборуваше за самиот конфликт, ниту за неговите последици во вид на нарушување на пазарите за храна, гориво и ѓубрива.
„Тековната војна во Украина го отежнува справувањето со прашањата што се појавуваат секоја година во дебатите на ова собрание.“
Тој наведе некои од нив: нееднаквоста, нуклеарното разоружување, израелско-палестинскиот конфликт и повеќе од еден милион бегалци Рохинџа од Мјанмар, кои со години живеат во неизвесност во Бангладеш.
Во амбиент каде што зборовите детално се анализираат, конфронтациите се калибрираат и каде што постои акутна загриженост дека војната и нејзините пошироки ефекти може да се влошат, никој не ја отфрли важноста на конфликтот.
Сепак, коментарите како оној на Бухари зборуваат за одредена непријатност, која понекогаш се граничи со фрустрација, поради преокупираноста на меѓународната заедница со војната во Украина, пишува Асошиејтед прес (АП).
Амбасадорката на САД во ОН Линда Томас-Гринфилд зборуваше за плановите на Вашингтон за решавање на климатските промени, кризата со храна, здравјето и други прашања.
„Другите земји изразија загриженост дека додека сме фокусирани на Украина, дека не обрнуваме внимание на она што се случува во другите кризи низ светот“, рече таа, тврдејќи дека тоа не е така.
Сепак, американскиот државен секретар Ентони Блинкен се пожали на состанокот на Советот за безбедност неколку дена подоцна дека руската инвазија го одвлекува вниманието на ОН од работата на други важни прашања.
АП посочува дека со години на собранието на ОН, фокусот е ставен на некоја фокусна точка или развој на настани што одземаат многу дипломатска енергија. Поранешниот функционер на ОН Јан Егеланд рече дека „светот успева да се фокусира на една по една криза“.
„Сепак, не можам да се сетам дека во многуте години што ги поминав како хуманитарен работник или дипломат дека фокусот бил толку силно на еден конфликт додека светот се распаѓал на друго место“, рече за АП Егеланд, сега генерален секретар на Меѓународната хуманитарна организација Норвешки совет за бегалци.
АП додава дека се очекувало дека никој не бил изненаден од вниманието што му се посветило на конфликтот со одгласи од студената војна, индиректните нуклеарни закани од рускиот претседател Владимир Путин, гранатирањето што ја загрози најголемата атомска централа на континентот и далекосежните економски ефекти.
Чувството на аларм само се засили за време на минатонеделниот собир во Њујорк, откако Русија најави мобилизација на резервните воени сили.
Полскиот претседател Анджеј Дуда во својот говор истакна дека „не смееме да покажуваме никаков ‘воен замор’ во однос на конфликтот. Но тој исто така истакна дека неодамнешното патување во Африка го натерало да размисли како Западот ги третира другите конфликти.
„Дали бевме подеднакво одлучни за време на трагедиите во Сирија, Либија, Јемен?“, рече Дуда. „И зарем не продолжи Западот како ништо да не се случило по војните во Конго и Рогот на Африка?
„Додека ја осудуваме инвазијата на Украина“, додаде полскиот лидер, „дали ѝ придаваме подеднакво значење на борбата против платениците што се обидуваат да го дестабилизираат Сахел и им се закануваат на многу други земји во Африка?“
Во текот на седумте месеци од војната, имаше истакнати впечатоци од некои страни за тоа колку брзо и опширно богатите и моќни нации мобилизираа пари, воена помош, гласови на Генералното собрание за поддршка на Украина и засолниште на нејзините жители, во споредба со глобалниот одговор на некои други конфликти, потсетува АП.
Јужноафриканската министерка за надворешни работи Наледи Пандор минатиот месец им рече на новинарите и на Блинкен, кој беше во посета, дека, иако војната е ужасна, „треба да бидеме загрижени за тоа што се случува со народот на Палестина како што сме загрижени за она што се случува со народот на Украина“.
На Генералното собрание, таа додаде дека, од гледна точка на Јужна Африка, „нашите најголеми глобални предизвици се сиромаштијата, нееднаквоста, невработеноста и чувството дека сме целосно игнорирани и исклучени“.
Премиерот на Тувалу Каузеа Натано во интервју за АП на маргините на собранието рече дека земјите не треба да ја користат војната како „изговор“ за да ги игнорираат своите финансиски обврски кон она што е главен приоритет на неговата островска земја: борбата против климатските промени.
Боливискиот претседател Луис Арсе ги спореди милијардите долари потрошени за борбите во Украина за неколку месеци со 11 милијарди долари посветени на Зелениот климатски фонд спонзориран од ОН во текот на повеќе од една деценија.
Повеќето од лидерите одвоија време за прашања што не се за Украина во своите доделени, иако не секогаш почитувани, 15 минути на микрофонот. А некои војната ја спомнаа само попатно, или никако.
Колумбискиот претседател Густаво Петро го посвети своето време на критикување на капитализмот, консумеризмот и војната против дрогата предводена од САД, особено нејзиниот фокус на искоренување на растението кока.
Претседателот на Киргистан Садир Жапаров, чија земја има блиски врски со Русија, се фокусираше на граничниот спор на неговата татковина со Таџикистан. Кралот Абдула Втори од Јордан накратко ги спомна ефектите од војната врз снабдувањето со храна, а потоа премина на одржливиот економски раст, сириските бегалци и израелско-палестинскиот конфликт.
Украина е несомнено доминантна грижа за Европската Унија. Но високиот претставник за надворешна политика и безбедност, Жозеп Борел, инсистираше дека блокот не ги загубил од вид другите проблеми.
„Не е прашање на избор меѓу Украина и другите. Можеме да постигнеме сè во исто време“, рече тој пред собранието на ОН.
Сепак, дипломатското внимание и време се скапоцени и барани ресурси, како и парите и волјата за помош, наведува АП.
Податоците од хуманитарната канцеларија на ОН покажуваат дека владите и приватните организации обезбедиле околу 3,7 милијарди долари оваа година за помош на Украина и на украинските бегалци. Собрани се околу две милијарди долари за Јемен зафатен од војна, каде што, според ОН, повеќе од 17 милиони луѓе страдаат од акутен глад.
Само 428 милиони долари беа собрани за Мјанмар и Рохинџите во Бангладеш.
Организацијата на Егеланд им помага на раселените луѓе низ целиот свет, вклучително и Украина. Но тој чувствува „итна потреба да привлече внимание на апсолутните слободни падови на другите места“.
„Ситуацијата не е подобрена ни во Конго, ниту во Јемен, ниту во Мјанмар, ниту во Венецуела бидејќи многу се влоши во Европа, во Украина и околу неа“, рече Егеланд. „Мораме да се бориме за оние што гладуваат во сенката на оваа страшна војна во Украина.
