„Досегашната приватизација на јавниот сектор и полнењето на буџетот преку надворешни задолжувања и домашен конзумеризам, наместо преку даночна реформа и национализација на клучни сектори, ја отсликува реалноста за нашата економија која има неодржлив модел без способност за амортизација на последиците од светски случувања.
Сепак, најголемото зло во нашето општество, корупцијата на ненаситната политичко-економска елита, е најголемиот угнетувач на економското достоинство на народот. Додека не се реши нивната алчност, која ја штитат со политичка моќ, ќе живееме мизерно!
Ниската и стабилна инфлација, е предуслов за одржлив економски раст, отворање нови работни места и заживување на економијата. Само со стабилни цени, имотот ја одржува својата вредност низ годините, куповната моќ на граѓаните не се намалува и економијата во целост се движи напред. Ценовната стабилност и предвидливиот амбиент се основни предуслови за економски развој.
Владините ‘експерти’ тврдеа дека ќе имаме умерена едноцифрена инфлација. Неуспешните и задоцнети антикризни мерки и последователното одмрзнување на цените во јули, ни укажуваат на неспособноста на оваа власт. Сега, и ударот е многу посилен со повторно зголемување на цената на електричната енергија во јули, а од авуст и цената на парното е веќе повисока за 14,5%, иако не се испорачува топлинската енергија и за ова покачување нема економска оправданост, освен создавање профит.
‘Експертите’ предвидуваа дека во третиот и четвртиот квартал инфлацијата ќе почне да се намалува, но таа и понатаму забрзано расте и во јули, годишната стапка на инфлација изнесува 16% со тенденција да галопира и да се претвори во најопасната форма на инфлација, а тоа е троцифрена, или хиперинфлација, која ќе предизвика несигурна средина и општа мизерија.
Владата ништо не презема за да ги намали инфлаторните притисоци, а пред донесување на ребалансот ветуваше дека со неговото усвојување ќе започнат и антикризните мерки за кои има предвидено приближно 200 милиони евра.
Цените беснеат и слободно се формираат на пазарот, не постои никаква државна интервенција и овој ценовен шок сè повеќе го зголемува јазот меѓу богатите и сиромашните, затоа што порастот на трошоците за поголемиот дел од граѓаните изнесува една третина од нивната плата.
Антикризни мерки беа потребни уште на почетокот на годината, но, ако не се воведат веднаш, безимотните, сиромашните и работниците нема да го издржат овој ценовен шок. Цените постојано се зголемуваат и јасно е дека со идни мерки тие нема да се намалат“, соопшти Левица.
