Belgium
This article was added by the user . TheWorldNews is not responsible for the content of the platform.

Indiase man krijgt na 22 jaar gelijk in de rechtbank: hij betaalde 24 eurocent te veel voor zijn treinticket

Themabeeld 

Themabeeld  — ©  Shutterstock

Een Indiase advocaat heeft na een juridische strijd van 22 jaar gelijk gekregen van de rechtbank in een zaak die hij had aangespannen tegen een spoorwegmaatschappij. Hij betaalde 20 roepie (0,24 euro) te veel voor zijn treinticket in 1999 en trok naar de rechtbank toen de conducteur dat niet wou terugbetalen.

Advocaat Tungnath Chaturvedi (66) zat in 1999 op een trein van Mathura naar Moradabab en moest nog twee kaartjes kopen. Hij sprak de conducteur aan en gaf hem 100 roepie (1,22 euro). Een ticketje kostte toen 35 roepie en dus moest Chaturvedi in totaal 70 roepie betalen, maar de conducteur gaf hem slechts 10 roepie terug. De advocaat vroeg naar het correcte wisselgeld, maar de conducteur wilde hem dat niet betalen. De man betaalde dus 20 roepie (0,24 euro) te veel.

Chaturvedi stapte daarom naar de rechtbank en spande een zaak aan tegen de spoorwegmaatschappij en de conducteur. Maar de rechtszaak sleep jarenlang aan. “Ik ben naar meer dan 100 zittingen geweest voor deze zaak”, zei de man tegen BBC. “Maar je kan geen prijs zetten op de energie en tijd die ik verloren heb met het bevechten van deze zaak.”

De spoorwegmaatschappij probeerde de zaak te laten seponeren en beweerde dat de verkeerde juridische instantie betrokken was, maar Chaturvedi kende zijn materie en gebruikte een speciale uitspraak van het Hooggerechtshof om de zaak door te duwen.

Na 22 jaar heeft de rechtbank nu besloten dat hij effectief te veel betaald heeft. De spoorwegmaatschappij krijgt een boete van 15.000 roepie (182,50 euro) en moet Chaturvedi zijn 20 roepie terugbetalen met een interest van 12 procent per jaar dat verstreken is. Als dat bedrag niet betaald is binnen de 30 dagen stijgt dat percentage zelfs naar 15.

De advocaat noemde de compensatie “armzalig” en het is volgens hem niet voldoende om zijn mentale leed te compenseren. “Het gaat niet om het geld. Het ging altijd om een strijd voor gerechtigheid en een strijd tegen corruptie, dus het was het waard,” zei hij. “Omdat ik zelf advocaat ben, hoefde ik ook geen geld te betalen aan een advocaat of de kosten te dragen om naar de rechtbank te reizen. Dat kan behoorlijk duur worden.”

Volgens hem kan zijn juridische strijd een inspiratie zijn voor anderen en dat je “niet hoeft op te geven, zelfs als het gevecht zwaar lijkt.”

 (sgg)